Another weekend in Wanaka

Wanaka

Vrijdag 28/9

Al vroeg zijn we op weg. We verlaten de westkust en rijden via the Gates of Haast, een pas, naar Wanaka. Voor de pas zijn de bergen steil en groen vanwege de grote hoeveelheid regen die daar valt. Achter de pas is het aanmerkelijk droger en zijn de bergen glooiender. Na een uurtje rijden komen we in Wanaka, waar we uitgebreid inkopen doen, tanken, pinnen etc.
Aan Wanaka hebben we goede herinneringen en hier willen we wat tijd doorbrengen. Maar de weersverwachting is jammer genoeg niet zo goed. Er staat een "severe weather warning" omdat er de komende dagen grote hoeveelheden regen worden verwacht. Het is dus afwachten wat het gaat worden... 's Avonds rijden we nog even Matukituki valley in, zo'n 30 kilometer over een "unsealed road" (gravel), wat ons mooie plaatjes oplevert van Mt.Aspiring national park.

Zaterdag 29/9

In Wanaka is het nog droog. Wel staat er een guur windje. In het noordwesten - in de bergen - hangen dikke, grijze wolken. Boven de 800 meter valt sneeuw: de lokale skifields zijn daar erg mee in hun nopjes, want zij kunnen een week langer open blijven.
Wij besluiten toch maar een poging te wagen. Maar op weg naar de plek waar we willen gaan klimmen (Kai Whaka Pai memorial wall) stranden we kniediep in een kruising tussen klimop en varens - geen doorkomen aan! Gelukkig hebben we onderweg hier en daar wel wat haken zien glimmen. Uiteindelijk eindigen we onder een rotswand die niet in
mijn topo staat. Nou ja, dan kies je maar iets uit dat er te doen uitziet? Dat blijkt dan toch nog wel een beetje lastig te worden, alhoewel - gelukkig - niet te.
Na deze route houden we het hier voor gezien: geen zon, veel te koud. Aan de grasvlakte van het Hospital flat zoeken we nog een lief routetje uit. Maar alhoewel de zon hier schijnt, waait het behoorlijk. Niks aangename temperaturen, terug naar de camper dan maar.
Om toch in de sfeer te blijven gaan we maar eens een kijkje nemen bij Base Camp, Wanaka's eigen klimmuur die speciaal voor de sportklimkampioenschappen van Oceanie gebouwd is. Volgens onze informatie was-ie failliet, maar vandaag blijkt net de openings- annex herstartdag te zijn. Het is een leuk muurtje, een soort Mte. Cervino, Bergschenhoek in het klein. We besluiten dat vandaag maar even een bijkomdagje moet worden. Van al dat vakantie vieren word je ook maar moe! Dat betekent shoppen, een motelkamer, bubbelbadderen en lekker proleterig TV kijken.

Routes:
* Glenn's Corner, 17/5c
* Milk and Cookies, 12/3+

Zondag 30/9

Vannacht heeft het geregend, en niet zo'n klein beetje ook.
We doen dus maar rustig aan vanochtend, alhoewel we wat eerder dan normaal onze kamer uit moeten: vannacht is hier de zomertijd ingegaan. Toch gaan we maar op weg, want er is wel wat wind. Maar op Hospital flat blijkt dat alle rotsen nog door- en doornat zijn. Dus gaan we maar een stukje wandelen bij Diamond lake: naar het viewpoint, waar we mooi uitzicht hebben op lake Wanaka. Hier komen we ook de eerste Nederlanders van deze vakantie tegen.
Eenmaal terug is alles een stuk droger. Maar de locals hebben dat ook door (het is zondag) en de routes van mijn "to do" lijstje zijn allemaal bezet. Gelukkig is het klimgebied behoorlijk groot. Uiteindelijk eindigen we in de "Garden Bar", waar we op een loodrechte wand een route helemaal en eentje half klimmen. De eerste is een route naar m'n hart voor een "bakkenrukker" zoals ik (recht omhoog, reiken, randjes en knijpgreepjes) en dus "on sight" ik 'em. Liesbeth, de meer technische klimmer van ons tweeen, vindt het maar niks.
Halverwege in de tweede route steekt er een "freak wind" op. Met de temperatuur daalt de motivatie, dus keren we maar terug naar het Aspiring campervan park, waar we een wasje draaien en van een "home cooked steak dinner" genieten.

Routes:
* Terrain Spotting, 17/5c
* Get Keruffled, 17/5c (half)